Çarşamba, Kasım 30, 2005

Saat kaç ?

Şımarıyorum. O kadar şanslı hissediyorum ki kendimi, kendimden geçiyorum. Sonra aniden bi zaman dilimi kalınlaşıyo, kaskatı kesiliyo. O zamana geldiğimde dağılıyorum, çarpmanın etkisi sonrasında da devam ediyo. Ellerimle önümü kapatır buluyorum kendimi. Bazen farkedene kadar iş işten geçiyo. Bunu farkedince hızlanıyorum, kaybettiğim zamanı telafi etmek için, ama böyle olunca çarpmanın etkisi daha hızlı oluyo, çünkü zaman hiç homojen değil, ben bunu öğrenemiyorum. Bi kısım zamanın üstünde atlayıp geçmek istiyorum, gözlerimi kapatıyorum o zaman, kalınlaşmış parçanın ortasında uyanınca, hep tekrar kapamak istiyorum gözlerimi. Sonra oyunumu oynuyorum; tam önüne gelince o zamanın, durup bekliyorum, bazen inceliyo o zaman, elimi kolumu sallayarak geçip gidiyorum. Bazense bekleyişler çok uzun sürüyo, o kadar uzun süren bi bekleyişten vazgeçmek daha zor, o kadar yakından çarpmak daha acılı oluyo. Bazen de yeterince beklediğimi sanıyorum ama erken oluyo, öyle olursa uzun süre o kalınlığın içinde hapsoluyorum .

Saat kaç ?

4 yorum:

  1. 5. Hep. Benim icin hep. Bazen saat kendini geri atiyor. Fark edince elimden geleni yapiyorum 5'e getirmek icin. Bazi bazi akreple yelkovani degil de, kadrani donduruyorum. Zaman pesini birakmiyor insanin; zaman unutmuyor; zaman zeki. Ben de zamani unutamiyorum, hicbir zaman. Duygularim hediye. Hediye paket. Kurdelasini cozmek marifet. Baglarken mutluyduk, gun gelir cozebiliriz elbet.

    YanıtlaSil
  2. Eğer yeterince geri giderse 5 oluyo gene nasılsa; döngüsel hale getirmek yaşamı, içinden çıkılmaz da yapsa, kolaylaştırıyo. Aslında geri gitmek diye bi şi yoksa da; ortak dönüm noktalarıyla, sanal bi döngü yaratmak mümkün. Mümkün olduğu gibi yaygın. Yaygın olduğu gibi bazen zorunluluk da. 5'e çok var daa.

    YanıtlaSil
  3. Ortak donum noktalariyla sanal donguler yaratma isine karsi duran bir bunyem var. Kendimizi bulalim, bir olalim da, sanal olmasin adina yandigim. Ben halihazirda kendimden gecmisim deliligimin korkusuyla; anahtari nerde, kapanmis sandigim.

    YanıtlaSil
  4. Anahtar. Anahtarı elimle kuyuya attım bugün, çıkarana kadar akla karayı seçtim; bütün renkler arasından gene onları seçmeme sevindiler, bahtiyarlıklarını simgesel bi anahtarla gözüme dizime durdurdular. Geçiyordum, uğradımdı halbuse ben; anahtar bile lazım değil idi, kapıyı çalıcaktım, yoksan oturmıcaktım, varsan da çok kalmıcaktım. Kendimizi bulmak için, önce bi yitirmek lazımlığından mıdır nedir, pek anlamadım. İyi değilsem de, yarına bişiciim kalmaz.

    YanıtlaSil