Perşembe, Nisan 13, 2006

hİsterik

İlginç olan, hatalardan ders aldığın halde üşengeçliğe devam etmek. Üşengeçliğin kendisine hata denebilir mi?

“Elimde değildi” denememesi bir yanılsamaysa kaderinin elinde olmadığına inanmak mümkün oluyor. Yok değilse bir yerlerde derin hatalar var veya vardı. Bir yerlerde yanlış yapmak çok klişe de şu elde olma/ma meselesinin aslında anlık fiziksel seçimlerle değil daha çok kümülatif vücut kimyasıyla ortaya çıktığına inanmaya meyilliyim bu günlerde. Şalterleri açıp kapamayı öğreniyor bile olabilirim (;

En önemli kısmı da günlük sıkıntılar yaratmasından çok zamanda kayma yaratması, yaşamı erteletiyormuş hissi. Bir de yarattığı imajiner bağımlılıklar. Tabi her şey kendinde başlayıp bittiğinden bunların üstesinden gelmek her zaman mümkün bir şekil. Yaşanmamışlıklar arada parazit yapsa da, biraz umut biraz da mut yeter ayakta kalmaya. E hazır ayaktasın, iki adım da atıverirsin, icabında koşarsın biliyorum.

Pazartesi, Nisan 10, 2006

dene

açık mavi. kendiliğinden bulaştı her yanıma. odam bile daa bi açık mavi sanki. 'kendiliğinden' ne güzel bi kelime öyle, nası rahat. derinlerde aramak bi şeyleri, daa koyu ve daa koyu olmak her defasında seçilebilir de; yukarılarda daa açık bi mavide uçmak, 'kendiliğinden' kanatlanmak ve yukarılardan bakmak, huzur. uçurumun kenarından fazlalıkları fırlatmak anlam bulur esintide havalanınca. tenimde ılık ılık hissederek o esintiyi dönüp bakarım gülümseyerek durduğum noktaya. elimi uzatırım boşluğa ve hissederim rüzgara dönüşürken. elim boşlukta diğlmiş gibi, yalnız diğlsin.

boşluğun içinde sarmalanırken kasırgaya dönüşür rüzgar bazı, acıtmadan daha bi yükselip karnında hissedersin sıcaklığı, gergin vücudundan boşalan enerjiyle her defasında daha bi yüksekten devam edersin uçmaya.

ayakların yere basması aslında zorunluluk biraz da, oysa zorunluluk dediğin şey için çaba sarfetmek anlamsız. yer çekimi zaten buna yeter. şekli bu iken devam etmek için iteklemek gerekir. ama uçmaktan söz ediosan, işte o zaman bunu cidden içinde hissetmek lazımdır, yapabiliceni hissettiğin an ayakların kesilir yerden. düzlem bi tane de diğldir, bu çeşitlilik için bile uçmaya -uçamasan da denemeye- değer!