2 tane orta boy big king sogansız..kolalar buzsuz...etc...
ehem..bunları sölemek de belli bi kültür istio.. bi an afallarsanız çarşıdaki hesap evdekinin 2 katına çıkabilir. bazen düşünüorum da acaba insalar evde bunları sölemek için çalışıyo mu? yani kasaya geldiğiniz de o bagıran kızların karşısında duraksamadan bunları söleyebilmek kolay mı? o kadar saçlarınıza fön çektirmişsiniz bakımlıolmaya çalışmışsınız oraya gelip de karizmayı yerle bi etmek olmaz tabi...ayrıca para da sorun değil tabi... yanınıza karizma yapmanız gereken biri varsa eger tabi... ben bazen yine düşünüorum da bunlar hiç mi aralıksonu-ocakbaşı tarzı yerlere gitmezler? erkek erkege muhabbet falan? yaparlar di mi? hepimiz aynı olmasak da tümden gelip tüme varmıyor muyuz? böle buyumedik mi? yoksa bunlar buyumedi mi? her gun aradılarsa.. hiç bulamadılarsa hep çocuk kaldılarsa buyurler mi sonunda? ayrıca hani ben böle sıksık düşünüorum ya hanii..
şebnem ferahın bi şarkısı varya bilirsiniz.. kırmızı rugan ayakkabılar falan die.. orda yapardılar sıkardılar dioyaparlardı, sıkarlardı değil.. neden ki? muhtemelen edebiyat çevresi ve blog sahipleri tarafından yani kısaca kalemi düzgün olanlar daha iyi karar verebilir ama çok komik diil mi sizce? yoksa ben bunu yine mi düşüneyim?kim demiş bi bikkink sadece bi bikkink tir die.. önemli olan düşünmek diil mi? bakın ben yine düşündüm de... bikkinki başta sogansız istedik de neden yanına sogan halkası alıoruz? yani böle yapanlar var.. acaba o soganlar kızarmış oldugu için falan mı sorun yaratmıo? kimbilir? ne bileyim? yani? bunu da bu akşam düşünmem gerekenler listeme yazıorum.
yaşasın düşünecek daha bisürü şey daha buldum.
bilmem anlatabildim mi?
oturup düşünmek dahi yapılası bi sürü aktiviteden daha değerlidir de, esas olan bu diğl zati. iki(veya daha fazla) işi bi arada yapabilme kabiliyeti sorgulanması gereken daha çok, ki içinde bulunduğun eylem nolursa olsun, kenarda düşünüo olmak bi meziyet.
YanıtlaSilyaptığının farkında olmak, yapılanın farkına varmak yani hadise. sonra iki başın elinin arasında,-yaa yaa, olmaz öyle mesela-. kurduğun cümle, kullandığın kelime önemsiz hale bile gelir anlatmaya değer bulduğunda bi şeyleri. dahası, anlatılmaya değer bulunması da bi yerden sonra önemli gelmeye başlar anlattığın zat-ı muhteremler önemli hale geldikçe. vaziyet bundan ibarettir ki, kalemin düzgün olması değil anlam ifade etmesidir mühim olan. mesela, benim koccamaaan bi kalemim var, düzgün yazmak da zor onunla, ama anlamlı. yaa.