Bak

Dagilin lan, ilahi komedyanin kicikirik figuranlari. En nihayetinde kiymetli farkindaligin bi' bok fark ettirmedigi o guzide zamanlari siz de yasayacaksiniz; iste o sarkastik an geldiginde donup arkaniza bakmaniz size bi' fayda saglamayacak. Insan 'insanligin' kayip sinirini gorurse bi' kere, son kullanma tarihi gelmis demektir. Tum yuzeysel yavsakliklari, tum luzumsuz feryatlari duymazdan gelir artik. Oz, disi kabul etmez; dis, ozu. Ya -tukenip- bitmistir, ya da -olusu- bitmistir. Her sey bir olur; her sey sifir. Ve bu varligin sadece aynada gorunen maddesel suratina baktiginizda, seytani bakislarinin altinda aci bi' gulumseme gorursunuz. O kadar karizmatiktir ki, poz entegrasyonuna hayran oldugunuz yavsak sigara ve dumani bile o goruntuye eslik etmeye utanir.

Siz de boyle olmak ister miydiniz?