bildiklerimi unutmaya korkarim. ama bildiklerinle yasamak da bi yere kadar di mi. yeni bi siler ogrenmek icin sart, unutmazsin da belki, dogruyu saglamlastirmis olursun en azindan. risk almayi sevmem gorunuyo ya disardan, aslinda bayilirim, bi tek kendime zararim.
hayat cok acayip bi si, dogru kelimeleri kullanarak anlatamiosun illa ya kendisini, ondan en cok.
icimde garip bi mutluluk oluo en zor anlarda bile, allaim neden boyle, engelleyemiyorum, uzulmeliyim desem de bi turlu yeterince uzulemiyorum, deli miim neyim.
4.17 genelde uyumuyorum. uzun zamandir konsantre olamiyorum bi seylere. bu acidan bi kendine gelme yasanmasi kacinilmaz oldu tarafimca.
'tek duze' bitisik mi yaziliodu yoksa? tekduze bi anlatimi olmasin nefes alis verisime eslik eden zamanin, nolursa olsun da digl hikaye, bilirim. ama varilan sonuc beni hic sasirtmio uzun zamanlardir. nasi bi dil kullanilirsa kullanilsin kendini ifade etmek mumkun gorundu bi kez daha, ucurumdan firlattim fazlaliklari. ardindan bile bakmam boyle durumlarda, vazgecmekse adi kabul, ama elimi gunes kamastirmasin die gozlerimin ustune koyar, manzaraya dalarim,.. hani nedir ki sonucta, beraber kendin de mi atlicaksin, yok, bana gore digl. zaten ucurumun kenarinda olmak beni de urkuturken.. dengeyi sarsacak olanlardan kurtulmak esastir.
ama gene de bazen durup dusunuyorum da, arkasinda ozettir, yazar ozgecmisidir vs olmayan kitaplar ne guzel cidden. riskli falan ama, heyecanli. hem bi de 'hayal kirikligi' olmuo en guzeli. ozetinden bi si sandigin kitaplar ne uzucu olabilio oysa. ben pek uzulmem, o ayri da, baskalari okurken uzulur die korkum. aradan bi kac sayfaya bakmak da klasiktir de, paketli de oluolar bazi. hem bi kac sayfanin bi kac sayfa oldugunu bilmek de onemli, bazen butun bi kitabin bi kac sayfa bile katamadigi oluo insana, vakit kaybi tek kelimeyle. o bi kac sayfa icin bile onemlidir kitap, zamanla diger sayfalara bile anlam kattigi olur, 50 sene sonra da alir okursun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder