Perşembe, Ocak 05, 2006

büyü


Gözlerimi kırptım bi an, uzaklaştım. O ana neler sığdırdım, hem de yorulmadım. Utanmadım, üzülmedim, savrulmadım. Olduğum yerde kalakaldım, orda olmak istedim. Ellerimi uzattım süslü gökyüzlerime, parmak uçlarımda titreyerek saatlerce durdum öyle. Yeryüzüne tutundum, bırakmaktan korkmadım. Acımadım, kanamadım, susamadım. Uçsuz bucaksız etrafım vardı, önüme bile bakmadım. Ensemden tutana kadar duman rengi bi kedi kıpırdamadım. Şaşırmadım, şikayet etmedim. Gözümü açmadım ama yıldızlar parıldardı, bildim. Silinmedim, bulaşmadım. Sadece ben vardım, kimseyi aramadım. Kalabalıktı, nefes de alamadım ama boğazımda düğümlenmedi kırgın, koca bi bulut. Devralmadım hiç bi yaşamı, sorgulanmadım. Değişmedim, memnuniyetsiz de değildim. Ucuza değiştirilmedim, yanlış anlaşılmadım. Tevazu göstermedim, kimseyi küçümsemedim. Simetrik bi yaprak gördüm, kurumasını bekledim. Telaşsızdım, yırtık pırtıktı üstüm. Açtım kafamdaki radyoyu, doğru frekanstaydım. Şarkı söyledim, kim dinler sallamadım. Heyecanlıydım biraz evet, ama sesimi titretmedim. Ayak parmaklarımdan el parmaklarıma uzun bi yol oldum, büyüdüm.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder